για Μεταγενέστερο Χρονικό Διάστημα
Λόγω του τραυματισμού της η ενάγουσα δεν εργάσθηκε και
απώλεσε το Συνταξιοδοτικό της Δικαίωμα
2.Αναιρετική Διαδικασία (κατ’ άρθρ. 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ)
Εσφαλμένα το Εφετείο απέρριψε ως πρόωρα ασκηθέντα τα αγωγικά κονδύλια
απώλειας εισοδήματος και απώλειας σύνταξης
Δεκτός ο Λόγος Αναίρεσης της αναιρεσείουσας – ενάγουσας
Απώλεια Εισοδήματος και Απώλεια Σύνταξης
για Μεταγενέστερο Χρονικό Διάστημα
Λόγω του τραυματισμού της η ενάγουσα δεν εργάσθηκε και
απώλεσε το Συνταξιοδοτικό της Δικαίωμα
(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Τεύχος Ιανουάριος 2024)
Αναιρετική Διαδικασία (κατ’ άρθρ. 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ)
Εσφαλμένα το Εφετείο απέρριψε ως πρόωρα ασκηθέντα τα αγωγικά κονδύλια απώλειας εισοδήματος και απώλειας σύνταξης
Η διάταξη του άρθρου 298 εδάφ. β’ ΑΚ έχει ουσιαστικό μεν χαρακτήρα εφόσον καθορίζει τα στοιχεία της αξίωσης αποζημίωσης αλλά και δικονομικό χαρακτήρα εφόσον επιτρέπει στο δικαστή να αρκεστεί σε απλή πιθανολόγηση.
Δεκτός ο Λόγος Αναίρεσης της αναιρεσείουσας – ενάγουσας
Το Εφετείο με την προσβαλλόμενη απόφαση του εσφαλμένως ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 298 και 929 του ΑΚ. και διέλαβε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες, όσον αφορά τα δύο κονδύλια της ένδικης αγωγής (μεταγενέστερη δύο προηγούμενων αγωγών) της ενάγουσας για απώλεια εισοδήματος συνολικού ποσού των 60.651,83 ευρώ, λόγω της αδυναμίας της να εργαστεί από 1-4-2011 έως 29-2-2016 και της στέρησης από αυτήν της σύνταξης γήρατος, από 1-3-2016 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2035, οπότε θα συμπλήρωνε το 86ο έτος της ηλικίας της, μηνιαίου ποσού των 608,39 ευρώ, επειδή δεν κατέστη δυνατόν λόγω του τραυματισμού της να θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης.
Ειδικότερα, ενώ η προσβαλλόμενη απόφαση, στηρίζοντας την κρίση της στα προσαχθέντα με επίκληση αποδεικτικά στοιχεία, ήτοι το αριθ. …/26-10-2016 πιστοποιητικό εξέτασης, την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης και την από 8/11/2016 βεβαίωση της εργοδότριας της αναιρεσείουσας, τα οποία καλύπτουν ολόκληρο το επίδικο χρονικό διάστημα και αφορούν και στα δύο αγωγικά κονδύλια, δέχεται ότι η αδυναμία της αναιρεσείουσας να εργασθεί εξικνείται μόνο μέχρι τις 28-2-2013, δεν παραθέτει καμία αιτιολογία για ποιο λόγο δέχθηκε ως βάσιμα κατ’ ουσίαν τα κονδύλια για χρονικό διάστημα μόνο δύο ετών και απέρριψε ως προώρως ασκηθέντα τα αιτούμενα αγωγικά κονδύλια για μετά την 28η-2-2013, όταν μάλιστα, τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία έχουν εκδοθεί σε χρόνο μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής και από το περιεχόμενό τους προκύπτει ότι καλύπτουν ολόκληρο το χρονικό διάστημα των αιτουμένων δύο κονδυλίων.
Δεκτή η αναίρεση
Απόφ. ΑΠ