Απόκτηση Κυριότητας με Ειδική Έκτακτη Χρησικτησία σε Ακίνητα του Δημοσίου (άρθρ. 4 Ν.3127/2003)

Διόρθωση  Ανακριβών Αρχικών Κτηματολογικών Εγγραφών στα Βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου  

Αναιρετική Διαδικασία (κατ΄άρθ. 559 αριθ.1 και 19 ΚΠολΔ)

Απορριπτέος ο λόγος αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου

Με Αδιατάρακτη Νομή με Καλή Πίστη των δικαιοπαρόχων του ενάγοντος επί του επιδίκου ακινήτου για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο των 30 ετών, ήτοι από το έτος 1956 έως την έναρξη ισχύος του ν. 3127/2003, στις 19.3.2003. 

Οι ενέργειες του Ελληνικού Δημοσίου (υποβολή δήλωσης στο Κτηματολογικό Γραφείο περί της κυριότητάς του και υποβολή ένστασης  Ν. 2308/1995 ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής)

ΔΕΝ συνιστούν Διαταρακτικές Πράξεις της Νομής δεδομένου ότι οι ενέργειες αυτές δεν περιήλθαν σε γνώση των δικαιοπαρόχων του ενάγοντος (θείας και πατέρα του)

Άλλωστε ποτέ δεν είχε αμφισβητηθεί το δικαίωμα των δικαιοπαρόχων του ενάγοντος  από το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο,  το οποίο ουδέποτε επιτήρησε ή φύλαξε με αρμόδια όργανα το επίδικο ακίνητο και ουδέποτε συνέταξε εις βάρος τους και επέδωσε πρωτόκολλο αποβολής τους ή πράξη περί καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης του επίδικου

 Το  Εφετείο, που  με την προσβαλλόμενη απόφαση του  απέρριψε την έφεση του εκκαλούντος και ήδη αναιρεσείοντος Ελληνικού Δημοσίου, επικυρώνοντας την με όμοια κρίση απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, δεν παραβίασε τις ανωτέρω  ουσιαστικού δικαίου διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 3127/2003, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε και διέλαβε πλήρεις, σαφείς και μη αντιφάσκουσες μεταξύ τους αιτιολογίες, ως προς το ουσιώδες ζήτημα της απόκτησης της κυριότητας επί του επιδίκου ακινήτου από τη γιαγιά του ενάγοντος και ήδη αναιρεσιβλήτου και μετά το θάνατό της, το έτος 1988, από τα δύο τέκνα της, ήτοι τη θεία  και τον πατέρα του, με την ειδική χρησικτησία του άρθρου 4 παρ. 1 περ. β’ Ν. 3127/2003 σε βάρος του αναιρεσείοντος Ελληνικού Δημοσίου, καθώς αυτοί νεμήθηκαν το επίδικο ακίνητο, εμβαδού 56,55 τ.μ., που βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου, με καλή πίστη και αδιατάρακτα για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο των 30 ετών, και συγκεκριμένα από το έτος 1956 έως την έναρξη ισχύος του Ν. 3127/2003 στις 19-3-2003. Ήταν δε αδιατάρακτη η νομή των ανωτέρω επί του επιδίκου ακινήτου, καθώς οι προκύψασες ενέργειες του Ελληνικού Δημοσίου (υποβολή της …/17-9-2002 δήλωσης στο Κτηματολογικό Γραφείο Αγίας Παρασκευής περί της κυριότητάς του και υποβολή της …/14-2-2003 ένστασης του Ν. 2308/1995 ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής) δεν συνιστούν διαταρακτικές πράξεις της νομής, δεδομένου ότι, όπως δέχθηκε το Εφετείο,  οι ενέργειες αυτές δεν περιήλθαν σε γνώση των ανωτέρω θείας και πατέρα του ενάγοντος (πρβλ ΑΠ 487/2014), με αποτέλεσμα αυτοί, καθώς συνέτρεχαν και οι υπόλοιπες νόμιμες προϋποθέσεις, να καταστούν συγκύριοι του επιδίκου. Δεκτή η διόρθωση στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου  της ανακριβούς πρώτης εγγραφής ως προς το επίδικο ακίνητο, του οποίου ως κύριος ενεγράφη εσφαλμένα το αναιρεσείον – εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο

Απορριπτέες ως αβάσιμες οι περιεχόμενες αιτιάσεις στον πρώτο λόγο αναίρεσης του αναιρεσείοντος Ελληνικού Δημοσίου (άρθρ.559 αριθ. 1, 19 ΚΠολΔ) με τις οποίες το αναιρεσείον υποστηρίζει τα αντίθετα.  

Αναιρετική Διαδικασία  (κατ΄άρθρ. 559 αρ. 14 ΚΠολΔ)

Παραδεκτό Συζήτησης Εμπράγματης Αγωγής

Δεν απαιτείται  η προσκόμιση Πιστοποιητικού Καταβολής ΕΝΦΙΑ (άρθρ. 54Α παρ. 5 του Ν. 4174/2013)

Απορριπτέος ο λόγος Αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου

Η επιταγή για το απαράδεκτο της συζήτησης περιέχεται όχι στις διατάξεις του ΚΠολΔ  αλλά σε διατάξεις νόμων που επιδιώκουν Φορολογικούς Σκοπούς

Η  εφαρμογή της διάταξης του ανωτέρω άρθρου 54Α παρ. 5 του Ν. 4174/2013 περί απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής προσκρούει στις διατάξεις των άρθρων 17, 20 και 25 του Συντάγματος καθώς και του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ

Απορριπτέος ως αβάσιμος ο λόγος αναίρεσης, με τον οποίο το αναιρεσείον Ελληνικό Δημόσιο παραπονείται ότι η προσβαλλόμενη  απόφαση παρά το νόμο απέρριψε τον ισχυρισμό του περί απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής του αναιρεσιβλήτου διότι δεν προσκομίζεται πιστοποιητικό καταβολής ΕΝΦΙΑ,  διότι  η επιταγή για το απαράδεκτο της συζήτησης περιέχεται όχι στις διατάξεις του ΚΠολΔ που ρυθμίζουν την πορεία της διαδικασίας, αλλά σε διατάξεις νόμων που επιδιώκουν φορολογικούς σκοπούς, οι οποίοι μπορεί να επιτευχθούν και με άλλα μέσα, δηλαδή, με την ενέργεια των φορολογικών οργάνων, χωρίς να απαιτείται η αναίρεση της απόφασης για την επίτευξη των επιδιωκόμενων φορολογικών σκοπών, οι οποίοι δεν έχουν επίδραση στην έκβαση της δίκης και, συνακόλουθα, στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Επιπλέον, η εφαρμογή της εν λόγω  διάταξης του άρθρου 54Α παρ. 5 του Ν. 4174/2013 περί απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής προσκρούει στις διατάξεις των άρθρων 17, 20 και 25 του Συντάγματος καθώς και του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 383/2021, ΑΠ 1143/2019), όπως με πλήρεις και σαφείς αιτιολογίες εκτίθεται στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης.  

Απορρίπτει αναίρεση στο σύνολό της

Απόφ. ΑΠ…..