2.Επίσπευση Αναγκαστικής Εκτέλεσης από την Αντιπρόσωπο της Αρχικής Δικαιούχου Εταιρίας Ειδικού Σκοπού

3.Εκτελεστός Τίτλος – Διαταγή πληρωμής 

4.Αίτηση Αναστολής Αναγκαστικής Εκτέλεσης – Δεκτή Άνευ Εγγυήσεως 

5.Σύμβαση Απαίτησης βάσει του Ν. 3156/2003

6.Έλλειψη Ενεργητικής Νομιμοποίησης της Αντιπροσώπου της Αρχικής Δικαιούχου  Εταιρίας Ειδικού Σκοπού

Η εξουσιοδότηση δεν μπορεί να αναπληρώσει νομιμοποίησή της προς διενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης

7.Πιθανολόγηση ως Βάσιμου του λόγου έφεσης των εκκαλούντων – ανακοπτόντων                                                                                                

(άρθρ. 10 παρ. 1 Ν. 3156/2003,  919 ΚΠολΔ,  2 παρ. 1 έως 4  Ν. 4354/2015, 933, 937 παρ.1 περ.β, 686 επ. ΚΠολΔ)

Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις 

Επίσπευση Αναγκαστικής Εκτέλεσης από την Αντιπρόσωπο της Αρχικής Δικαιούχου Εταιρίας Ειδικού Σκοπού

Εκτελεστός Τίτλος – Διαταγή Πληρωμής 

Αίτηση Αναστολής Αναγκαστικής Εκτέλεσης – Δεκτή Άνευ Εγγυήσεως  

Σύμβαση Απαίτησης βάσει του Ν. 3156/2003

Έλλειψη Ενεργητικής Νομιμοποίησης της Αντιπροσώπου της Αρχικής Δικαιούχου  Εταιρίας Ειδικού Σκοπού

Η εξουσιοδότηση δεν μπορεί να αναπληρώσει νομιμοποίησή της προς διενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης

Πιθανολόγηση ως Βάσιμου του λόγου έφεσης των εκκαλούντων – ανακοπτόντων                                                                                                 

(άρθρ. 10 παρ. 1 Ν. 3156/2003,  919 ΚΠολΔ,  2 παρ. 1 έως 4  Ν. 4354/2015, 933, 937 παρ.1 περ.β, 686 επ. ΚΠολΔ)

Οι αιτούντες ζητούν την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης άνευ εγγυήσεως που επισπεύσθηκε εις βάρος τους από την καθ΄ης η αίτηση διαχειρίστρια της αρχικής διαδίκου αλλοδαπής εταιρίας  ειδικού σκοπού, μέχρι έκδοσης οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας εφέσεως τους κατά της πρωτόδικης απόφασης που απέρριψε την ανακοπή τους.   Ειδικότερα με τον πρώτο λόγο της έφεσής τους οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι η καθ’ ης η ανακοπή εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης για την επίσπευση σε βάρος τους αναγκαστικής εκτέλεσης. Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει ως βάσιμος ο προκείμενος λόγος έφεσης, δεχόμενο ότι, εφόσον η επίδικη σύμβαση διαχείρισης διέπεται από τον Ν.3156/2003, η καθ’ ης διαχειρίστρια εταιρεία φέρει την ιδιότητα της αντιπροσώπου της δικαιούχου εταιρείας και δεν έχει αποκτήσει την ιδιότητα του κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενου διαδίκου (μη δικαιούχου), αφού ο εν λόγω νόμος δεν απονέμει σ’ αυτήν τέτοια ιδιότητα, δοθέντος ότι η κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση των διαχειριστικών εταιρειών αντλείται απ’ ευθείας από τον νόμο, εφόσον έχει συναφθεί η προβλεπόμενη από τον Ν.4354/2015 σύμβαση. Η δε εξουσιοδότηση προς είσπραξη, που έχει χορηγηθεί στην καθ’ ης από τη δικαιούχο της απαίτησης δε δύναται να θεμελιώσει νομιμοποίησή της προς διενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης, σε κάθε, δε, περίπτωση, εφόσον ο εκτελεστός τίτλος είναι διαταγή πληρωμής, η εκτελεστική διαδικασία δύναται να διεξαχθεί μόνο από τη δικαιούχο της επίμαχης απαίτησης με συνέπεια οποιαδήποτε συμφωνία των μερών για την επέκταση της εκτελεστότητας και σε άλλα πρόσωπα που δεν αναφέρονται στο νόμο να παρίσταται άκυρη.

Δεκτή η αίτηση αναστολής άνευ εγγυήσεως

Αναστέλλει τη διενέργεια  ηλεκτρονικού πλειστηριασμού έως την έκδοση οριστικής απόφασης  επί της εφέσεως των εκκαλούντων – ανακοπτόντων

Απόφ.Εφ……